Zdolności wysiłkowe piłkarza a dystans pokonywany podczas meczu cz.2

Z porównań długości dystansu pokonanego przez badanych piłkarzy w czasie meczu z wynikami testu wytrzymałościowego o charakterze przerywanym można by sądzić, iż większość spośród nich byłaby w stanie pokonać dłuższy dystans. Na takim ich zachowaniu mógł zaważyć też fakt, iż zespół posiadał przewagę nad przeciwnikiem. Trzeba wszakże mieć to na względzie, że każda aktywność gracza podczas meczu powinna mieć swój cel, a przerwy odpoczynkowe są niezbędne aby był on zdolny do powtarzania wysiłku o wysokiej intensywności. Trzeba też podkreślić, że średnie tempo gry piłkarza w ciągu całego meczu nie musi być odzwierciedleniem stanu jego sprawności fizycznej. Jeśli wynik meczu został przesądzony już we wstępnej fazie gry, to intensywność wysiłku podczas pozostałej części meczu może ulec obniżeniu. To jednak nie wydaje się tłumaczyć różnic w wydolności fizycznej obserwowanych graczy, albowiem tylko jeden mecz zakończył się wynikiem wyższym, niż różnicą jednej bramki.

Możliwości improwizacji podczas gry w piłkę nożna są olbrzymie. Zdolność zaskoczenia przeciwnika wydaje się mieć ogromny wpływ na powodzenie akcji zespołu. Tego elementu nie sposób jednak użyć, jeśli piłkarz biega po boisku w jednakowym tempie. Stwierdzenie, że piłkarze pierwszej ligi częściej podejmują biegi z wysoką prędkością, niż piłkarze drugiej ligi, wskazuje, że taka aktywność świadczy o poziomie wyszkolenia graczy i poziomie rywalizacji. Potwierdzają to również mecze międzynarodowe, charakteryzujące się naprzemiennie występującymi okresami niskiej i wysokiej intensywności.

Z obserwacji czołowych piłkarzy duńskich można wysnuć następujące wnioski:

1.    Więcej niż połowa czasu meczu upływa graczom na staniu lub maszerowaniu.

2.    Odcinki biegu pokonywane w pierwszej połowie meczu są dłuższe niż w drugiej, ale dystans przebiegany z wysoką prędkością jest w obydwu połowach taki sam.

3.    Czołowi piłkarze wykonują więcej biegów z wysoką prędkością niż piłkarze spoza elity.

4.    Pomocnicy wykonują więcej biegów z niską prędkością niż obrońcy i napastnicy, ale ilość biegów z wysoką prędkością jest dla przedstawicieli trzech formacji taka sama.

5.    Niektórzy gracze nie wykorzystują w pełni swojego potencjału sprawnościowego podczas meczu.